یا حق
...
- "هرکجا هستم باشم آسمان مال من است"
او می گوید ،
و چه خیال خوشی دارد او
نه
چه خیال های خوشی دارند همشان
همه آنهایی که آسمان را ملک اجدادیشان می دانند
و چه سامان بی سامانی
های خیال خوش فردا یا همان فردای خیال خوش !
زنهار و زنهار
بیدار شو ...
بیدار شو ...
آسمان خود صاحبی دارد که هرجایی نیست ، مثل این خیال های خوش هرجایی!
و امان ...
تا حق
امضا : پردال !
نه می شناختمت
نه می شناسمت ؛
غریبه ای بودی همچون دیگران
غریبه ای هنوز هم ،
اما نه چون دیگران؛
سیل هجوم حرف ها پس از تو بر آنم داشت،
بر آنم داشت تا دست بر قلم برم،
دست بر قلم برم و فریاد زنم،
فریاد زنم آن چه را که شاید تو می خواستی؛
فریاد زنم : آی آدم، رفته رفت
زنده را دریاب !
تاحق
امضا : پردال!
*برای حمیدرضا عبدی دانشجوی شریفی که مدتی پیش فوت کرد
یا حق
سلام
دلم برای پردالیه نوشتن و تغییر دادن صفر و یک های این دیوار مجازی تنگ شده است شاید به زودی این دلتنگی را رفع کنم !
دوستتان دارم !
تا حق ...
امضا : پردال!
یا حق
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر سفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به
اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نکنی.
به آرامی
آغاز به مردن می کنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری
دیگران به تو کمک کنند.
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر برده
ی عادات خود شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی …
اگر روزمرّگی را تغییر
ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی.
تو به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر از شور و حرارت،
از
احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی دارند،
و ضربان
قلبت را تندتر می کنند،
دوری کنی . .. .،
تو به آرامی آغاز به
مردن می کنی
اگر هنگامی که با شغلت، یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی،
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی،
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به
خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگی ات
ورای مصلحت اندیشی بروی
. . .
-
امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری!
شادی را فراموش نکن!
تا حق
امضا : پردال!!!
